Elisabeth Elsbach-Gotschalk, dochter van Benjamin Gotschalk en Johanna van der Wielen, vestigde zich met haar man Salomon Elsbach op 26september 1904 te Nijmegen, komende vanuit Oss. Haar man was olie- en verffabrikant. Het gezin huurde aanvankelijk het woonhuis in de Vredestraat 2, dat eigendom was van een zeker Godschalk. Het pand werd echter door de bezetter gevorderd. Het gezin Elsbach bezat een ander huis, Kronenburgersingel 11, dat echter ook gevorderd werd. Het gezin kreeg nog een kleine compensatie van de bezetter, maar vanaf augustus 1941 stopte iedere compensatie voor gevorderde huizen.

Elisabeth en haar echtgenoot werden op 17 november 1942 bij de grote razzia op joden opgepakt en via Westerbork met transport 38 naar Auschwitz gedeporteerd en op 27 november 1942 in Auschwitz vermoord. Een zoon - Otto Isaäc Elsbach - studeerde scheikunde in Utrecht, maar woonde bij zijn ouders in Nijmegen. Deze zoon werd in het kamp Bismarckhütte (Hajduki) in maart 1943 om het leven gebracht. Haar oudste zoon die in Den Haag woonde, Emile Benjamin (*Oss 1900), werd eveneens in 1943 vermoord, tegelijk met Otto Isaäc in Extern Kommando Hajduki. De dochters van Elisabeth en Salomon, Adeline (1901) en Connij Sara (1910) en hun jongste zoon Hugo (1917) hebben de oorlog overleefd.

Bron: PK ; G.Luijters, In Memoriam, p. 311; Joods Monument ; www.genlias.nl; www.oorloginnijmegen.nl : confiscatie en roof van onroerend goed in Nijmegen, een voolopige inventarisatie. blz 3.