Anneliese Tobias werd op 26 oktober 1907 geboren te Betzdorf (Duitsland), als dochter van Siegfried Tobias en Pauline Cohen.  Zij trouwde op 17 februari 1933 te Kevelaer (Duitsland) met  Edgar Cohn, geboren op 27 september 1905 te Recklinghausen (Duitsland).

Het echtpaar Cohn-Tobias, komende vanuit Oldenzaal, vestigde zich op 19 juli 1934 in Nijmegen, op het adres Bijleveldsingel 72. Later woonden zij (per 13 november 1934) op het adres Groesbeekseweg 46, en (per 8 november 1935) op het adres Timorstraat 16. Vanaf dit laatste adres werd zij bij de razzia van 17 november 1942samen met haar man opgepakt en naar Westerbork gestuurd.

Op haar persoonskaart uit het bevolkingsregister staat vermeld in vak 24: "Zonder nationaliteit", gevolgd door de datum "25 November 1941" en een verwijzing naar een wettelijke bepaling van de Duitse bezetter, volgens welke aan joodse burgers hun Duitse nationaliteit werd afgenomen: "Reichsgesetzblatt 133/41".  In hetzelfde vak is de handgeschreven aantekening "Vermoedelijk Duitsche" doorgehaald.

Aan haar is per 8 september 1941 een persoonsbewijs verstrekt met het nummer V 593. In het bevolkingsregister van Nijmegen werd vermeld dat zij "per 19 december 1942 was vertrokken naar het buitenland".  Anneliese Tobias en haar echtgenoot werden op 13 juli 1943 vanuit Westerbork  naar het vernietigingskamp Sobibor gedeporteerd in Polen (transport 71). Volgens de gegevens van de Oorlogsgravenstichting zijn beiden daar vermoord direct na aankomst op 16 juli 1943.

Bronnen:  persoonskaart (uit het bevolkingsregister); vermelding van mevrouw Anneliese Cohn-Tobias op de internetsites : Oorlogsgravenstichting; Joods monument; www.oorlogsdodenoldenzaal.nl