Willem Huigen was de oudste zoon van Hendrik Huigen (*Valburg 9-11-1862 -- Nijmegen 5-2-1951) en Maria van Hees(*Bergharen 14-10-1879 -- +??). Het echtpaar kreeg zes kinderen, drie jongens en drie meisjes. Willem werkte eerst als bakker, later werd hij chocoladebewerker en in 1930 stond hij genoteerd als fabrieksarbeider. Het werk beviel hem niet en in het zelfde jaar 1930 vertrok hij uit Nederland naar Frankrijk, maar keerde af en toe terug naar zijn ouders in de Ruysbroecstraat in Nijmegen. Of hij dat na het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog in 1939 nog kon doen is niet waarschijnlijk. 

Hij nam eind 1936 of begin 1937 dienst in het Franse Vreemdelingenlegioen. Willem kreeg het nummer Matricule 69.850 toegewezen. In 1942 vocht het Franse Vreemdelingenlegioen tegen  Duitse en Italiaanse eenheden die in 'Unternehmen Eilbote I' de Franse verdedigingslinie rond Tunis in Tunesië wilden doorbreken. Hij is tijdens de terugtocht  van zijn 3e Régiment Étranger bij Bit el Arbi zwaar gewond geraakt en gesneuveld in de gevechten  tegen de oprukkende  Duitsers.  "Mort pour la France des suites de blessures", zoals het Ministère de la Défense liet weten.  Ook de Nederlandse Legionairs Johannes Coert en Cornelis Bakels zijn in Noord-Afrika gesneuveld. Deze twee zijn bij de OGS vermeld. Willem Huigen ontbreekt daar echter.
 
Bron: De Gelderlander 18 dec.2014 over Nijmegenaren in het Vreemdelingenlegioen, gebaseerd op het boek van Rende van de Kamp, Geen mannen maar duivels! Nederlanders in het Franse Vreemdelingenlegioen, Nijmegen 2014; www.OGS.nl (niets); e-mail Rob Essers 15 mei 2015 met personalia; www.memoiredeshommes.sga.defense.fr ; e-mail Frans Janssen 22 okt.2015 met informatie uit www.kwaak99.demon.nl ; e-mail Fredrik Willems-Beekelaar 25-27 juni 2018 gebaseerd op tekst van oorlogsdodennijmegen.nl