David Minco was een zoon van Nathan Minco en Lea Schweiger. Het ouderlijke gezin telde zes kinderen. Oorspronkelijk werkte David in Almelo en Hengelo als winkelbediende. David trouwde in 1923 met  Elisabeth Lindeman, dochter van Marlena Bos en Sallie Lindeman en afkomstig uit Almelo.  Het echtpaar kreeg twee zonen, Nathan en Sallie.  Zij vestigden zich op 23-06-1928 in Nijmegen,, in een bekende winkelstraat, de Lange Hezelstraat. komende vanuit Amsterdam. Het echtpaar dreef er een galanteriewinkel. 

Tijdens de oorlog probeerde vader Minco een onderduikadres te vinden in de naaste omgeving, maar dat mislukte. Een bewoonster van de Houtstraat die aarzelde en advies vroeg aan de pastoor, kreeg te horen dat zij gelet op het gevaar dat zij daarmee kon lopen beter geen onderduikers in huis kon nemen.  Onderduikers in huis nemen werd vaak als te gevaarlijk gevonden.

Tijdens de  grote razzia in Nijmegen van 17 november 1942 werden David, Elisabeth en zoon Sallie opgepakt en de volgende dag naar Westerbork overgebracht. Een week later, op 24 november 1942 werden zij vanuit Westerbork gedeporteerd naar Auschwitz met trein nr 38. Moeder Elisabeth en zoon Sallie (*1930) zijn direct na aankomst vermoord. David moest dwangarbeid verrichten in Auschwitz en in een Aussenkommando tot ook hij in maart 1944 de dood vond ergens in midden Europa.

Hun oudste zoon Nathan overleefde de oorlog door na ontsnapping uit kamp Westerbork onder te duiken in Nijmegen. In 1949 kwam hij opnieuw in Nijmegen wonen.

Bronnen: Joods Monument; Oorloginnijmegen.nl; PK ; F. Eliëns, Nijmegen tussen bezetting en bevrijding, p.60-62 ; G.Luijters, In Memoriam, p.311  www.oorlogsdodenoldenzaal.nl  Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-945 blz 886 ev

Bron foto: Persoonlijk archief Philip Minco