Theo Paijens was een zoon van Jan en Cato Paijens-Schönbergerger. Het gezin telde tien kinderen.  Theo werkte al voor de oorlog voor de Holland-Amerikalijn. In New York kreeg hij sympthonen van blindedarmontsteking. Theo wilde - ondanks de pijnen - naar Nederland en arriveerde tenslotte in het Canisius Ziekenhuis in Nijmegen, waar hij direkt werd geopereerd.  In mei 1940 kon hij Nederland niet meer verlaten. Tijdens de oorlog werd hij door de Duitsers tewerkgesteld op het grote Luftwaffe-vliegveld bij Venlo. In oktober 1944 kwam hij bij een Duitse granaatbeschieting vanuit de Betuwe op Nijmegen om het leven. Hij zou zijn omgekomen door een granaataanval in de omgeving van de Lange Hezelstraat. Hij werd begraven in Brakkestein op het kerkhof St.Barbara nabij de kerk van het Heilig Sacrament.  Tengevolge van een "noodlottig ongeval "overleed Th.Paijens, aldus annonce in De Gelderlander 7 okt.44

Bron: PK; e-mail Bart Janssen 3 mei 2010; collectie Bart Janssen met bidprentje en foto. Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz 943/44.