Rudie was een zoon van Jan en Toos Vorster-Jansen.  Hij was enig kind. In september 1944 was Nijmegen frontstad. Velen kregen Britse soldaten in huis. Zo ook de ouders van Rudie al diverse buren. De gezinnen verbleven grotendeels in de kelders.  Een Britse militair raakte verliefd op een meisje die vlakbij het gezin Vorster-Jansen woonde.  Mogelijk wilde de militair indruk maken want hij reed regelmatig met zijn voertuig langs haar huis, hetgeen verboden was.  Op 16 november 1944 kwam Rudi rennend uit het gangetje naast het huis en rende de straat op.  De verliefde chauffeur reed net weer door de straat en Rudi kwam onder het voertuig terecht.  Zijn moeder zag het allemaal gebeuren. Haar enig kind stierf voor haar ogen.  Op 20 november 1944 werd Rudie begraven aan de Groenestraat op het kerkhof achter de kerk. Het echtpaar heeft na de oorlog nog enkele kinderen gekregen. Een zoontje werd Rudie genoemd. 

Bron: OSAN 19-30885; W.A. Nillesen (jeugdvriend en straatgenoot van Rudie), e-mails van 10 en 11 mei 2008 ; PK; e-mail René Martens (zoon van ooggetuige) 7 en 8 febr. 2013 met foto's; bidprentje in RAN. Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945  blz 1260 ev