1940
-
-
-
-
1941
-
-
-
-
1942
-
-
-
-
1943
-
-
-
-
1944
-
-
-
-
1945
-
-
-
-
> 1945
-
-
-
-

Jodenvervolging

9 april 1943-17 september 1944

I. Vyth-Anschel

Gedenkplaat Kitty de Wijzeplaats

Stolpersteine familie Vyth

Irene Vyth-Anschel

Irene Anschel was een dochter van David Anschel en Eva "Ester bat Jona" Anschel-Marcus; Irene was de jongste van acht kinderen. Zij was de tweede echtgenote van Marcus Vyth, handelaar in vee. Zijn eerste echtgenote - Thekla Levor - overleed in 1930. Uit dit eerste huwelijk zijn twee kinderen geboren. De broer van Marcus, Gustav, was getrouwd met Jenny Levor, een zus van de overleden Thekla.

Het echtpaar Vyth-Anschel vestigde zich op 28-01-1937 in Nijmegen, komende uit Kalkar. Zij woonden in het zelfde huis als het echtpaar Vyth-Levor.

Op 3 december 1942 gaat er een opsporingsbericht uit voor 42 personen, waaronder voor Marcus en Irene. Vermoedelijk ging het hier om personen die bij de razzia van 17 november 1942 niet thuis waren gevonden. 2 november 1943 of werden Marcus en Irene gearresteerd en in het Huis van Bewaring in Arnhem vastgezet, waarna ze 9 november 1943 naar Westerbork werden overgebracht. Kort daarop volgt hun deportatie naar Auschwitz op 16 november 1943, waar zij direct na aankomst werden vermoord.

Bronnen: Joods Monument; Oorloginnijmegen.nl; De Gelderlander 30 jan.2016; genealogieonline.nl; www.myheritage.nl

Persoongegevens

Overlijdensgegevens

Naam:

I. Vyth-Anschel

Voornamen:

Irene

Roepnaam:

Geslacht:

Vrouw

Nationaliteit:

Statenloos

Geloof:

-onbekend-

Beroep:

Burgerlijke staat:

gehuwd

Adres:

Hindestraat 33

Woonplaats:

Nijmegen

Geboortedatum:

22-11-1892

Geboortedatum toevoeging:

Geboorteplaats:

Kettwig (D)

Datum:

19-11-1943

Datum toevoeging:

Leeftijd:

50 jaar

Plaats:

Auschwitz (P)

Locatie:

Concentratie- en vernietigingskamp Auschwitz

Begraafplaats:

Auschwitz

Omstandigheid:

vergast/vermoord

Categorie:

Burgers: Joden

Dossiernummer:

Jacht op Joodse onderduikers in Nijmegen

Op 10 april 1943 werd door de bezetter verklaard dat Nijmegen Judenrein was. Joden waren totaal uit het straatbeeld verdwenen. Toch waren niet alle Joden die in Nijmegen waren gedeporteerd. Een behoorlijk aantal van hen had een onderduikadres weten te vinden. Het ging hierbij om Nijmegenaren en mensen die vanuit een andere stad een veilig heenkomen hadden gezocht.

De bezetter en haar fanatieke helpers bleven op zoek naar de achtergebleven mensen. Voor de jodenjacht organiseerde de SS-er Antoine van Dijk, in september 1941 tot commandant benoemd van het Nijmeegse politiekorps, een aparte afdeling in, de "Politieke Dienst" genoemd, die uitsluitend fanatieke NSB-ers en overtuigde Nazi's zou herbergen zoals J.W.(Johannes) van Elferen, Willem Kaal, J.A.(Jacob) de Ruiter, Marinus Verstappen, G.W.(Willem) Wanders en A.H.(Anton) Wiebe. Voor elke gevangen jood kregen ze een premie, variërend van 7 tot 40 gulden. Van Dijk werd 31 augustus 1943 door het verzet geliquideerd. Zijn functie werd over genomen door de SS'er Johannes van Aperen.

De jodenjagers zijn na de oorlog voor hun misdaden berecht.

Voor meer informatie: Oorlog in Nijmegen - onderduik en Oorlog in Nijmegen - Joden van elders die onderdoken in Nijmegen

Bron foto: website Westerbork - Westerbork portretten

De jodenjagers zijn na de oorlog voor hun misdaden berecht.

Voor meer informatie: Oorlog in Nijmegen - onderduik en Oorlog in Nijmegen - Joden van elders die onderdoken in Nijmegen

Bron foto: website Westerbork - Westerbork portretten