Tinie van der Wielen was het derde kind in het gezin van zes. Hij had twee broers en drie zussen. De kinderen woonden bij hun vader Jan die op de Hatertseweg een melkwinkel dreef. De moeder Antoinetta van der Wielen-Schamp was vier weken na de geboorte van de jongste zus Truus, overleden.  Na de dood van hun moeder moesten de kinderen meehelpen in de huishouding en in de winkel en bij het rondbrengen aan huis van melk.

In de oorlog kreeg Tinie het bericht dat hij naar Duitsland moest voor de Arbeidseinsatz. Hij dook onder bij de vermogende boer Keuntjes  in Doetinchem, die meer onderduikers had. Boer Keuntjes werd echter verraden en  er kwam een Duitse patrouille op de boerderij. Tinie en "Doeske" Hendriks wisten te ontsnappen maar gaven zichzelf aan toen ze vernamen dat de boer als gijzelaar was opgepakt. Wat zij niet wisten was dat de boer zich intussen had vrijgekocht.

Tinie en Doeske gaven zich aan bij de Duitsers. Zij werden tewerkgesteld in Gladbeck bij Essen. Het gebouw stortte in net toen zij in de kelders waren. Tinie kwam hierbij om het leven. Hij werd begraven in Gladbeck en later overgebracht naar het Nederlandse ereveld Düsseldorf-Oberbilk.

Bron tekst en foto: Bart Janssen , Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blz. 1299 ev