Ulke Wierda was getrouwd  met Gerritje Johanna Zonnenberg en was vader van drie kinderen. Naast hen woonde een gezin met vijf kinderen. De vader was politieagent, weigerde voor de Duitsers te werken en moest onderduiken.  Vader Wierda kreeg een tip dat ook zin gezin op de lijst stond om te worden opgepakt. Het huis naast de familie Wierda werd gevorderd en er kwam een  NSB echtpaar te wonen.  Begin oktober 1944 vertrok het gezin Wierda,  uit vrees voor de voortdurende artilleriebeschietingen, Het gezin en enkele andere familieleden gingen lopend vanuit de Chopinstraat naar Alverna; daar zou het gezin Wierda in een boerderij een veilige schuilplaats krijgen.  Onderweg tijdens een stop op de Willemsweg werd vader Ulke door een bominslag zodanig getroffen, dat hij na aankomst in het noodhospitaal in het Albertinum overleed. Door de voortdurende granaatbeschietingen was het pas op 20 oktober 1944 veilig genoeg om hem op Rustoord te begraven.  Zijn naam staat vermeld op de plaquette in het voormalig postkantoor van de Van Schevichavenstraat, en op de plaquette in de Maranathakerk.

Bron: OGS; collectie Bart Janssen + foto; annonces in De Gelderlander en in Nijmeegsch Dagblad, 18 oktober 1944.  Bart Janssen, Het verdriet van Nijmegen 1940-1945 blzv 1302 ev