Celine was een dochter van  Henriette Kaas-Sturkop (1883-1943)en Levie Kaas (1885-1943). Zij had een zus Gretha Witjas-Kaas (1905-1943) en een broer Abraham Kaas (1915-1941). Allen woonachtig in Amsterdam. Abraham werd in Mauthausen vermoord en de andere gezinsleden in Sobibor. Een kind van Abraham heeft de oorlog overleefd.

Op 18 januari 1939 trouwde Celine met Abraham Marcus Wolff uit Nijmegen. Het jonge stel vestigde zich op  28-01-1939 in Nijmegen, komende vanuit Amsterdam. De eerste paar jaar woonden zij in bij de ouders van Abraham In de Betouwstraat nummer 36. Daar was ook hun winkel in tweedehands meubelen. In die jaren werden ook hun twee kinderen geboren, Everdina (*1939) en Marcus Louis (* 1940). In maart 1941 verhuisde het gezin naar een eigen woning in de Evertsenstraat 4.

Celine wordt genoemd op een lijst van personen die tijdens de razzia van 2 oktober 1942 zijn opgepakt in Nijmegen. Haar kinderen werden tijdens dezelfde razzia opgepakt. Abraham Marcus werd in dezelfde periode vanuit een werkkamp naar Westerbork overgebracht. Celine was ziek, zij had een open been. Haar beide, toen eveneens zieke kinderen (zij hadden de mazelen), logeerden bij haar schoonouders In de Betouwstraat. Van Elferen, agent van de Politieke Dienst, was aan de deur bij Celine Kaas en kon zien dat zij ziek was, maar zij werd - na telefonisch overleg met Van Dijk, toch meegenomen. Ook de kinderen werden enkele dagen later opgehaald en gedeporteerd. Het gezin verbleef in Westerbork, eerst in barak 63 en later in barak 59. Beide kinderen hebben in kamp Westerbork in het ziekenhuis gelegen. Mogelijk heeft dit verblijf in het ziekenhuis bijgedragen aan een langere periode in het kamp. Het hele gezin werd op 10-03-1943 vanuit Westerbork op transport gesteld naar Sobibor en op 13 maart 1943 werden zij alle vier daar vermoord.

 Op www.joodsmonument.nl  heeft mevrouw Lidi Kleijn op 9 november 2018 het volgende geschreven over het gezin Wolff-Kaas:

"Hun woning in de Evertsenstraat werd dagenlang door de jodenjagers van de Nijmeegse politie geplunderd. Mijn moeder Willy Janssen woonde met haar familie op nr. 1 Evertsestraat Nijmegen, tegenover de familie Wolff. Ze was bevriend met Celine en ze heeft haar hele leven verdriet gehad over haar en haar 2 kleintjes. Toen ze hoorde dat ze naar Polen moesten, heeft ze nog in allerijl warme pakjes voor de kindjes gebreid, en de hele oorlog gewacht op hun terugkeer. En ons telkens weer dat afschuwelijke verhaal verteld. Toen ik de familie Wolff opzocht hier, hoopte ik dat er foto's van ze waren, maar nee, helemaal niks. Dubbel droevig! Maar ik blijf aan ze denken door de verhalen van mijn moeder."

Bronnen: Joods Monument ; De Gelderlander 3 okt.2011 art. over de Nijmeegse jodenjagers; Westerborkportretten.nl; Oorlog in Nijmegen-Ziekenlijst zie blz 3.